Przedstawienie Idę śladami Króla królów i Pana panów  w reżyserii Piotra Półtoraka w wykonaniu Wspólnoty Dzieła Intronizacji NSPJ z Parafii Przemienienia Pańskiego w Wasilkowie obejrzeli licznie przybyli do Pałacu Branickich w Białymstoku słuchacze, w dniu rocznicy wybory Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Koncerty upamiętniające Jana Pawła II odbywają się od 13 lat. Inscenizacja nawiązywała do przesłania Sł. Bożej Rozalii Celak, której Pan Jezus w objawieniach prywatnych przekazał obowiązek podjęcia aktu intronizacyjnego przez naród polski. Świadczy o tym zapis: „Jest ratunek dla Polski: jeżeli mnie uzna za swego Króla i Pana w zupełności przez intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym państwie z rządem na czele.

 XX Muzyczne Spotkania z naturą Franciszkiada to zbiżenie do natury i przekaz: musimy dobac o naturę i środowisko, bowiem jesteśmy równorzędnymi partnerami z roślinami, zwierzętami. Ziemia oczekuje od nas - ludzi humanistycznych zachowań. Wystąpiła znana polska aktorka Marta Ławińska, której towarzyszył polski gitarzysta jazzowy Andrzej Zubrycki. O pięknie natury i instrumentarium Hawajów opowiadała Magdalena Samojlik. Na spotkaniu przy kawie zaprezentował się z instrumentami z papieru Andrzej Kozłowski. Było wspłne granie na instrumentach własnoręcznie wykonanych przez andrzeja Kozłowskiego. Zadanie dofinansowane przez Miasto Białystok.

Delegacje ze szkół oraz zaproszeni goście minutą ciszy uczcili pamięć tych, którzy polegli i zginęli dla sprawiedliwości w II wojnie światowej. W pięknej i historycznie umocowanej sali Pałacu Branickich młodzież ze Szkoły Podstawowej w Gródku, Szkoły Podstawowej nr 16 w Białymstoku i I Liceum Ogólnokształcącego w Białymstoku przedstawiła wzruszający program. Koncert ukazał, jak obecnie młodzież rozumie tamte tragiczne wydarzenia i jak istotna jest pamięć. Były autorskie wiersze i piosenki oraz muzyka fortepianowa Ludwika van Beethovena i Marii Szymanowskiej. Wśród wykonawców byli stypendyści Marszałka Województwa Podlaskiego i Prezydenta Miasta Białegostoku. Szkoda, że zabrakło władz. To przecież młodzież przejmie spuściznę tamtych dni. I - o ile ważna jest pamięć wyrażona w formie składania wieńców - o tyle ta, wyrażona słowami autorskich wierszy i piosenek jest, jak pisał białostocki poeta Mieczysław Czajkowski w "Popielcu Katyńskim ": nutami majorowej gamy, na której spotykają się żywi i odeszli.