Aktywiści „mdleli” przy wejściach do sklepów w Londynie, Berlinie, Kopenhadze, Paryżu i innych europejskich miastach. Akcja rozpoczyna ogólnoeuropejską kampanię, mającą skłonić tzw. sieciówki odzieżowe do płacenia pracownikom fabryk odzieżowych w Kambodży pensji wystarczających na wydobycie się z ubóstwa. Obrońcy praw pracowniczych w 15 krajach Europy wspólnie wzywają popularne marki takie jak H&M, Zara, Gap i Levis – największych zleceniodawców fabryk odzieżowych w Kambodży – do zapewnienia pracownikom godziwej płacy, wystarczającej na godne życie.
Zebrane dowody wskazują, że chociaż płaca minimalna pracowników fabryk w Kambodży wynosi 66 dolarów miesięcznie, „płaca wystarczająca na życie” powinna być cztery razy wyższa.
Jak mówi Athit Kong, z kambodżańskiego związku zawodowego C.CADWU “Pracownicy nie są w stanie przeżyć za tak niską pensję”. Badania kaloryczne na pracownikach fabryk odzieżowych przeprowadzone tego roku przez Konsorcjum praw pracowników w Kambodży ujawniły, że większość pracowników cierpi na deficyt kaloryczny rzędu 500 kcal dziennie. W dodatku żywność, na jaką zakup stać pracowników, nie spełnia podstawowych norm odżywczych. W samym tylko roku 2011 związki zawodowe w Kambodży odnotowały ponad 2400 odosobnionych przypadków omdlenia pracowników w trakcie wykonywanej przez nich pracy. Jednakże takich przypadków, które nie zostały zarejestrowane mogło być znacznie więcej.
– Prawdziwe koszty ludzkie działania takich koncernów jak H&M, płacących głodowe pensje, widać, kiedy setki pracowników w krajach takich jak Kambodża mdleją w trakcie pracy z powodu wyczerpania i niedożywienia – mówi Maria Huma z Polskiej Zielonej Sieci, organizacji wchodzącej w skład koalicji Clean Clothes Polska.
– Od kilkudziesięciu lat słyszymy wymówki globalnych koncernów odzieżowych, które uciekając od odpowiedzialności, starają się przekonać konsumentów i opinię publiczną, dlaczego wciąż nie są w stanie zapewnić pracownikom szyjącym dla nich odzież, płacy wystarczającej na życie. Jednakże „płaca godziwa”, czy „płaca wystarczająca na godne życie” to nie jest wybór, tylko konieczność – dodaje Huma. Jak mówi Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, każdy ma prawo do pracy i do „odpowiedniego i zadowalającego wynagrodzenia, zapewniającego jemu i jego rodzinie egzystencję odpowiadającą godności ludzkiej”. (Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, Artykuł 23(3)).
źródło: Ekonews